بررسی گرایش های رمانتیکی ادبیات داستانی جبران خلیل جبران

مکتب ادبی رمانتیسم که در اواخر قرن هجدهم در اروپا ظهور نموده به احساسات و عواطف توجه خاص دارد.ادبای رمانتیسم به طبیعت و پدیده های آن توجه ویژه داشته اند.این مکتب زایده ی شرایط سیاسی و اجتماعی آن دوره بوده است. جبران خلیل جبران ،نویسنده و فیلسوف لبنانی در اثر رفت و آمد با ادبای غربی و تحت تأثیر آنها و با توجه به اینکه این مکتب با شرایط روحی و ذاتی جبران تناسب خوبی داشت،داستان هایش را سرشار از موضوعات و اصول این مکتب ارائه داد.محیط زندگی جبران و حوادث آن ،طبیعت زیبا و دلنشین لبنان،مشکلات اجتماعی و معیشتی وی در لبنان و آمریکا،دوری از وطن،مطالعه آثار بزرگان رمانتیسم در اروپا و آمریکا،فرهنگ مسیحیت،افکار فلسفی و عرفانی مشرق زمین باعث گرایش جبران به مکتب رمانتیسم گردید. به علت شرایط دشوار زندگی و حوادث آن، وی فردی درونگرا بود.با وجود اینکه داستان هایش در قالب اصول مکتب رمانتیسم نوشته شده اند، با این حال واقعیات جامعه آن روز را به خوبی بیان نموده و برای حل آنها تلاش زیادی کرده است.علاقه وافر او به آزادی و آزادی خواهی باعث گردید در برابر کشیشان و حاکمان آن زمان که با سوء استفاده از تعالیم واقعی حضرت مسیح، بر مردم ظلم می نمودند، قیام کند و برای آزادی مردمان بدبخت وبیچاره زحمات زیادی را تقبل نمود.او در داستان هایش به موضوعاتی مانند عشق، طبیعت، آزادی،تمرد وشورش ودین پرداخته و با بیان ساده واسلوب روان،دید گاه های خود را بیان کرده است.